عباراتی که شما را دروغ گو و غیرقابل اعتماد نشان می دهند

عباراتی وجود دارد که باعث می‌شود دیگران به شما اعتماد نکنند. در این مطلب به شما می‌گوییم از چه عباراتی استفاده نکنید تا دیگران بیشتر به شما اعتماد کنند. نحوه ارتباط شما با دیگران در محل کار نقش مهمی در نحوه درک شما، ظرفیت شما برای پیشبرد پروژه ها، سرعت پیشرفت شما در حرفه خود و شاید مهمتر از همه، توانایی شما در ایجاد اعتماد دارد.

عباراتی که گفتنشان باید پرهیز کیند

اگر از این کلمات و عبارات اجتناب کنید، اعتبار، همکاری و انگیزه بیشتری را تقویت خواهید کرد و در عین حال آینده شغلی خود را ارتقا می دهید. در بیشتر مواقع سوء تفاهم و فهم نادرست منظور شما به خاطر استفاده از برخی لغات و عبارات اشتباه در صحبت کردن می تواند به ضررتان تمام شود. پس همواره در صحبت‌های خود از گفتن این عبارات پرهیز کنید:

“این/آن را به خاطر ندارم”

نقص حافظه برای دروغگوها بسیار رایج است. حتما شنیده اید که یکی از چالش برانگیزترین چیزها در مورد دروغ این است که باید دروغ های خود را پیگیری کنید. اگر تصادفاً دروغ آنها را متوجه شوید، آنها به سادگی خاطره ای از گفتن یا انجام کاری را انکار می کنند. این به آنها کمک می کند فریب خود را بپوشانند. بسیار راحت است، اینطور نیست؟

“من نمی دانم در مورد چه چیزی صحبت می کنید”

این به عنوان انکار مستقیم شناخته می شود. افرادی که دروغگو هستند سعی می کنند یکباره انکار کنند. شما می دانید که آنها از آنچه شما در مورد آن صحبت می کنید آگاه هستند، اما آنها به دروغ خود نمی پردازند. بسیار سخت است که چنین افرادی دروغ های خود را بپذیرند.

“این را نمی توان ثابت کرد”

این کاملاً نشان می دهد که آنها مرتکب اشتباه شده اند، اما از آنجایی که دلیلی برای آن وجود ندارد، آنها آن را قبول نمی کنند.

“این در مورد آن است”

وقتی کسی آگاهانه اطلاعاتی را پنهان می کند، مراقب گفتار خود خواهد بود. اگر متوجه شدید که شخصی از این عبارت استفاده می کند، بدانید که ممکن است دروغ بگوید یا چیزی را از شما پنهان کند. اگر نه، پس آنها از کلمه “درباره” استفاده نمی کردند.

“صادقانه بگویم”

عباراتی از این دست مانند «صادقانه»، «صادقانه بگویم»، «راست خواهم بود»، همگی دارای همان پیشگویی هستند که ممکن است چیزی که قبلا گفته شد درست نباشد.

اگر بگویید، “امیدواریم در ساعت 8 آنجا باشیم، اما صادقانه بگویم، ..” تمرکز به نیمه دوم آنچه گفته شد جلب می شود و بنابراین به این معنی است که نیمه اول درست نیست.

“به نظر من”

این ابزار لفاظی برای زمانی که فقط سعی می کنید دو سنت خود را در یک مکالمه معمولی بدهید عالی است. اینطوری هیچکس صدمه نمی بینه اما وقتی در یک محیط رسمی هستید که واقعاً باید مخاطبان خود را متقاعد کنید، این ممکن است بیشتر از اینکه مفید باشد ضرر داشته باشد.

انواع مختلفی از این عبارت عبارتند از: “به نظر فروتنانه من”، “این فقط نظر من است”.

دادن برچسب “نظر” به نظرات خود می تواند بیانیه شما را ضعیف کند. به این معنی است که آنچه شما باید بگویید کاملاً جانبدارانه است و استدلال عقلی نیست.

«شاید قبلاً این را می دانستید، اما…»

گاهی اوقات ممکن است از این حرف استفاده کنید تا متواضع تر و سازگارتر به نظر برسید. اما در واقع، شما پیشنهاد می کنید که ورودی شما اضافی است و شایسته وقت مخاطبان شما نیست.

بنابراین یا افکار خود را برای خود نگه دارید یا آنها را به عنوان جدید ارائه دهید. به هر حال اگر شنوندگان شما قبلاً اطلاعات را می دانستند، به شما آسیب نمی رساند.

“مطمئن نیستم”

وقتی کسی می‌گوید مطمئن نیست، ما نیازی به تایید نداریم تا به این فرض برسیم که آن شخص در واقع صلاحیت اظهار نظر را ندارد. به خصوص، زمانی که “مطمئن نیستم” در ابتدا قرار می گیرد، به احتمال زیاد شنوندگان حتی ممکن است دیگر برای بقیه جمله حضور نداشته باشند.

سعی کنید از عباراتی که فریاد می زنند «به من گوش نده» اجتناب کنید. فقط نظر خود را بیان کنید تا دیگران گوش کنند.

بیشتر بخوانید : راهکار های افزایش اعتماد به نفس

“ممکن است در اشتباه باشم”

هنگامی که در هنگام مکالمه با دوستان خود سعی در توهین به کسی ندارید، مطمئن باشید، این عبارت می تواند مفید باشد. اما وقتی لازم است متقاعدکننده باشید، این عبارت می‌تواند خطر عدم اطمینان شما را نشان دهد.

تصور کنید که یک پزشک وقتی به شما تشخیص می دهد می گوید: “این خیلی جدی نیست، اما ممکن است اشتباه کنم.” این گیج کننده است و ما احساس می کنیم که اصلا نمی توانیم به حکم او اعتماد کنیم.

“این احتمالا یک سوال احمقانه است”

وقتی سوال خود را احمقانه نادیده می گیرید، این احتمال وجود دارد که شخصی که از او پرسیده می شود این کار را انجام دهد. بگویید، در طول مکالمه با یک همکار که نمی‌شناسید، اصطلاحی مطرح می‌شود و می‌پرسید: «ممکن است احمقانه به نظر برسد، اما این به چه معناست؟». به نظر می رسد که شما اطلاعات کافی در مورد موضوع ندارید و بلافاصله امتیاز را از دست خواهید داد. در حالی که اگر فقط جلو بروید و بپرسید، هیچ کس خم به ابرو نمیاره.

هیچ سوالی احمقانه نیست، پس خودتان را سانسور نکنید. سوال خود را بپرسید.

“فقط یک فکر”

این عبارت کمتر از آن که اقتدارگرایانه باشد، حس قاتل اعتبار دارد. ما اغلب این عبارت را می شنویم که در یک جلسه گفته می شود، زمانی که رئیس ما می خواهد چیزی اضافه کند اما نمی خواهد خیلی تحمیل کننده به نظر برسد. اگرچه نیت خوب است، اما اغلب باعث می شود احساس بدتری داشته باشیم.

راه‌های بهتری برای ابراز عقیده‌تان وجود دارد که تصور رد پیشنهاد طرف مقابل را باقی نمی‌گذارد.

“اگر اشکالی ندارد”

به نظر می رسد این عبارت فقط یک ادب بی ضرر است، اما در واقع می تواند شما را ضعیف کند و حتی فرد مورد نظر را آزار دهد.

عبارت «اگر اشکالی ندارد» اینطور به نظر می رسد که سؤال کننده در تلاش است در قلمرویی که به آن تعلق ندارد تحقیق کند. بدتر از آن، حتی ممکن است اشاره کند که آنچه از شما خواسته می شود توهین آمیز است.

“شاید”

گفتن “شاید” این تصور را ایجاد می کند که عدم اطمینان است. اعتماد به نفس شما را از بین می برد و اعتبار شما را ضعیف می کند.
همچنین اغلب زمانی استفاده می شود که کسی نمی خواهد چیزی را صریح بگوید. بنابراین وقتی شنوندگان شما به این نکته پی ببرند که شما کاملاً صادق نیستید، می تواند احساس منفی ایجاد کند.

“یه جورایی”

“یه جورایی” عبارت دیگری است که باید از آن اجتناب کنید زیرا نشان می دهد که در گفتگو سرمایه گذاری نمی کنید. این احساس بی اعتنایی و قطع ارتباط را می دهد.

این عبارت همچنین می تواند باعث شود که اعتماد به نفس نداشته باشید و واقعاً مطمئن نباشید در مورد چه چیزی صحبت می کنید.